E Chiove

(álbum: Bocelli - 1995)

Comm'è stretta 'sta via,
à 'ggente nun ce.cape,
se fa 'na prucessione,
ca cammina chianu chianu.
Nun è muorto nisciuno,
nun è 'o santo e nisciuno,
nun se sente 'na voce
e nun sona 'na campana.
E intanto 'o core aspetta
ca s'arapene 'e funtane.

E chiove, n'capo 'e criature,
vulesse arravuglià 'sta luna
cu'na funa
pe m'a purtà luntano,
pe m'a purtà luntano
addò 'o cielo che è cielo nun
se fa mai scuro.

E chiove, n'terra c nisciuno,
vulesse cummannà pe
spremmere 'e dulure
dinto a 'stu ciummo amaro,
ca nun canosce 'o mare,
pecchè 'o mare è luntano
eppure sta vicino.

Comm'è 'llonga 'sta via,
pecchè nun sponta mai,
se perde dint' 'e 'pprete,
'mmiezo 'e carte arravugliate,
sotto 'a l'evera 'e muro
ca s'arrampeca e 'ggiura,
'e jastemme de'juorne,
'e serate senza pane.
E intanto 'o core aspetta
ca s'arapene 'e funtane.
E chiove, n'capo 'e criature,
vulesse arravuglià 'sta luna
cu 'na funa
pe m'a purta luntano,
pe m'a purta luntano
addiò 'o cielo che è cielo nun
se fa mai scuro.

E chiove, n'terra e nisciuno
vulesse cummannà pe spremmere 'e
dulure
dinto a 'stu ciummo amaro,
ca nun canosce 'o mare,
pecchè 'o mare è luntano
eppure sta vicino.

Dinto a 'stu ciummo amaro,
ca nun canosce 'o mare,
pecchè 'o mare è luntano
eppure sta vicino.